Шо заман Раббибиз Ибрайимге гёрюнюп: – Мен шу топуракъны сени наслуларынга бережекмен, – дей. Шонда Ибрайим гёрюнген Раббибизге къурбанлыкъны салагъан ер къура.
Сен гёрюп турагъан бу бары топуракъны Мен даимликге сагъа ва сени наслуларынга бережекмен.
– Мен бу якълардан тюгюлмен, мен гелгинчимен. Магъа гечинген къатынымны гёммек учун къабургъа ер беригиз.
Ибрагьимге берген шабагьатын О сагъа да, сени наслуларынга да берсин дагъы. Сен де Аллагь Ибрагьимге берген, сен гелгинчи болуп яшап турагъан топуракъгъа ес болуп токътажакъсан!
Неге тюгюл де, Аллагь бизин Аллагьдыр гьар даимге де. Ёлбашчыбыз болар Ол даимликге бизин.
Даим эсинде сакълап турар Ол Оьзюню разилешивюн де, минглер булангъы наслулагъа буваргъан ва Ибрагьимге васият этген сёзюн де, Исакъгъа этген антын да.
«Гьанан топурагъын сагъа наслуларынг учун мюлк этип беремен», – деп де айта туруп, Якъубгъа къанун булан, Исрайылгъа даимлик разилешив булан белгиледи шону.
Уьстюн гелгенлер буланы барысын да варис пай йимик алажакълар. Мен оланы Аллагьы болажакъман, олар да Мени авлетлерим болажакъ.