– Мен сени ягъынга тогъуз айдан къайтып гележекмен. Шо заман Сараны уланы болажакъ, – дей олардан бири. Сара буса чатырны ичинде Ибрагьимни артында эретуруп тынглап тура болгъан.
Аллагь огъар дагъы да булай дей: – Мен бары да затны Еси болгъан Аллагьман. Яшлар тапдырыгъыз ва артып йиберигиз! Сенден халкъ амалгъа гележек, кёп халкълар топланажакъ! Сени наслуларынгдан чыкъгъанлар пачалар болажакълар!
Шоллукъда, къардашлар, биз къаравашны яшлары тюгюлбюз, азат къатынны яшларыбыз!