Қасоскор Эгамиз мазлумларни ёдида тутади, Жафокашлар фарёдини У унутмайди.
Фосиқнинг кучи қирқилиб кетади, Солиҳни эса Эгамиз қўллаб–қувватлайди.
Уруш қиладиганларни излаб ҳам топа олмайсан, Сен билан жанг қилганлар тамомила тугаб битади.
Бобил шоҳининг кучига эса куч қўшиб, қўлларига қиличимни тутқазаман. Ҳа, Мен фиръавннинг қўлларини синдираман, у душмани олдида оғир яраланган одам каби инграйди.