Бу воқеалар ҳақида эшитишимиз биланоқ юракларимиз орқага тортиб кетди, сизлардан қўрққанимиз учун жасоратимиздан асар ҳам қолмади. Чунки Эгангиз Худо еру самодаги Худодир.
Энди юрагим эзилиб кетяпти, Ҳар куни мен азоб–уқубат тортаман.
Ҳаётим азоб билан тугайди, Йилларим оҳ–воҳ билан битади. Гуноҳларим дастидан кучдан қолдим, Этларим суякларимга ёпишиб кетган.
Кема осмонга кўтарилиб, яна чуқур сувга тушди, Фалокатдан кемадагилар бемажол бўлиб қолди.
Шип–шийдам, вайрон, талқон бўлди Найнаво! Қўрқувдан юраклар орқага тортиб кетди, Тиззалар қалтиради, баданни титроқ босди, Бўздай оқарди ҳамманинг юзи!