Эгамиз: “Менинг Аҳд сандиғимни кўтариб юрсин, Менинг ҳузуримда хизмат қилсин, Менинг исмим билан одамларни дуо қилсин”, деб ўшанда Леви қабиласини танлаб олган эди. Улар бугунгача ҳам шу хизматни адо этиб келмоқдалар.
Улар Эгамизнинг уйига ўтқазилган, Худойимизнинг ҳовлисида улар яшнайди.
Эгамизнинг шарафига санолар айтинг! Назрлар келтириб, Унинг ҳовлисига киринг!
Қуддусда, Сенинг уйинг ҳовлиларида, Жамики халқингнинг кўзи олдида Эй Эгам, Сенга берган онтимни адо этаман. Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!
Сўнг бева қолган эди. У саксон тўрт йил давомида бева бўлиб, ҳеч қачон Маъбадни тарк этмасди. Рўза тутиб, ибодат қилиб, кечаю кундуз Худога сажда қиларди.