Ёшуа Охунга шундай деди: “Ўғлим, ҳақиқатни айтаман, деб Исроил халқининг Худоси — Эгамизнинг номи билан қасам ич, гуноҳингни тан олгин. Нима қилганингни яширмай менга айтиб бер.”
Эгамизнинг шарафига санолар айтинг! Назрлар келтириб, Унинг ҳовлисига киринг!
Ўша куни гувиллаган денгизга ўхшаб Юрт узра ўкириш эшитилади. Ана юртга қаранг! Зулмат ва кулфат, Булутлар туфайли нур хира бўлди.
ерга қарайди. Ана, кулфат ва зулмат, ғам ва офат. Улар йўқ бўлиб кетади.
Шу боис адолат биздан узоқ, Худо бизни қутқармайди. Нур излаймиз, аммо фақатгина зулмат бор, Ёруғлик излаймиз, аммо зулматда юрамиз.
Улар Менга интилмайдилар. Мен эса уларни Мисрдан олиб чиққан эдим, Чўлдан, чуқурликларга тўла саҳродан олиб ўтгандим, Зулмат қамраган қақроқ ерда олиб юрган эдим. Одам яшамаган, оёқ етмаган жойдан олиб ўтган эдим.
Шу сабабдан юрган йўллари сирпанчиқ бўлади, Улар зулматга ғарқ бўлишади. Ҳаммаси йиқилиб қолади. Жазо оладиган йили Бошларига кулфат келтираман, — деб айтмоқда Эгамиз. —
Шундай қилиб, илгари кўр бўлган одамни иккинчи марта чақириб, дейишди: — Ростини айтаман, деб Худонинг номи билан қасам ич! Биз у Одамнинг гуноҳкорлигини биламиз.
Кечаси юрган эса қоқилади, чунки унинг ўзида нур йўқ.