Сен ҳақингда бировлардан эшитгандим, Аммо энди кўзларим билан Сени кўриб турибман.
Шунинг учун энди айтганларимни қайтиб оламан, Бошимга тупроғу кул сочиб, тавба қилдим.”
Эй Худо, ўз қулоқларимиз ила эшитганмиз. Қадимда, ота–боболаримиз даврида Қилган ишларингни улар бизга айтган эди.
Халқим Менда севинч топсин дея, Бизга яна янги ҳаёт бахш этмайсанми?
Сендан қўрққанимдан вужудим титрайди, Ҳукмларингдан мени ваҳима босади.
Қаттиқ ғазабда сендан бир лаҳзага юз ўгиргандим, Энди туганмас меҳр билан сенга раҳм қиламан, — демоқда қутқарувчинг — Эгамиз. —
Эй элларнинг Шоҳи, Сендан қўрқмайдиган бирор зот борми?! Сен бунга лойиқдирсан. Халқларнинг донишмандлари орасида, Уларнинг шоҳлари орасида Сенга ўхшаши йўқ.