Эй Эгам! Тонг чоғи овозимни эшитасан, Субҳидамда Сенга ёлвораман, Сендан жавоб кутаман.
Парвардигор Эгамиз айтаётганига қулоқ соламан, У Ўз халқига, Ўз тақводорларига тинчлик ваъда қилаётир, Энди улар бемаъни йўлларига қайтмасин.
Шу лаҳзада қоровул шердай ўкириб қолди: “Эй тўрам, мен кундузи ҳар доим Қоровул минорасида тураман, Ҳар тун ҳам жойимдаман.
Думах ҳақида башорат: Сеирдан мени чақиришар: “Эй посбон, қачон тонг отар? Қачон тонг отар?”