Менга атаб уйни у қуради. Мен эса унинг шоҳлик тахтини то абад мустаҳкам қиламан.
Сени шоҳ бўлсин деб, Шоулни марҳаматимдан маҳрум қилган эдим. Лекин ўғлингдан ҳеч қачон марҳаматимни дариғ тутмайман.
Эй Эгам, эслагин Довудни, У тортган барча азоб–уқубатларни!
Ўз қулинг Довуднинг ҳақи–ҳурмати, Танлаган шоҳингни рад қилмагин.