Эгамиз берган ваъдаси бўйича Сорага марҳамат қилди.
Ёш Шомуил эса улғайиб, Эгамизнинг ва халқнинг олқишига сазовор бўлаётган эди.
Шомуил улғаяверди, Эгамиз доимо у билан бирга бўлди, Шомуил башорат қилган ҳамма нарсани Эгамиз рўёбга чиқарди.
Бола улғайиб, руҳан кучайди. Исроил халқига хизмат қиладиган вақти келмагунча, чўлда яшади.
Бола улғайиб, кучга ва доноликка тўлиб борарди. У Худонинг инояти остида эди.