Малай Гайсә янына килгән вакытта җен аны җиргә екты һәм ул тартыша башлады. Әмма Гайсә шакшы рухны тыйды һәм баланы савыктырды, аннары үсмерне атасы кулына тапшырды.
Кѳн үткәнче без Мине Җибәрүченең эшләрен башкарырга тиешбез. Тѳн җитә, ул чакта һичкем берни эшли алмас.
Аек һәм уяу булыгыз, сезнең дошманыгыз иблис, үкерүче арыслан кебек, кемне йотарга дип эзләнеп йѳри.
Шунда мин күктә, югарыда очып барган бѳркетне күрдем. Аның: «Калган ѳч фәрештә кычкыртачак быргы тавышы аркасында җирдә яшәүчеләргә кайгы, кайгы, кайгы!» – дип кѳчле итеп кычкырганын ишеттем.