Книга От Марка Cтих 64 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Марка Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Марка

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Ике кѳннән соң Коткарылу һәм Тѳче күмәч бәйрәме буласы иде. Баш руханилар һәм канунчылар Гайсәне хәйлә белән кулга алып, үтерү әмәлен эзләделәр.

«Халык арасында фетнә килеп чыкмасын ѳчен, бәйрәм вакытында булмасын», – диделәр алар.

Гайсә Бәйтәниядә махаулы Шимунның ѳендә ашап утырган чакта, бер хатын алебастр савытка салынган бик кыйммәтле саф хуш исле нард мае алып килеп, савытын ватып, майны Аның башына койды.

Кайберләре ачуланып, үзара әйтештеләр:– Бу майны нигә алай әрәм итәргә?

Аны ѳч йѳздән артык динарга сатып, акчасын фәкыйрьләргә ѳләшергә була иде бит!Һәм алар аны шелтәләделәр.

Әмма Гайсә әйтте:– Калдырыгыз аны, ник аны борчыйсыз? Ул Минем ѳчен яхшы эш эшләде.

Фәкыйрьләр һәрвакыт сезнең белән бар һәм сез аларга теләгән вакытыгызда яхшылык күрсәтә алырсыз, ә Мин сезнең белән һәрвакыт булмам.

Ул хәленнән килгәнен эшләде: Минем тәнемне алдан майлап, күмәргә әзерләде.

Сезгә хак сүз әйтәм: Яхшы хәбәр дѳньяның кайсы гына почмагында таратылмасын, бу хатынны искә алып, аның нәрсә эшләгәне хакында сѳйләячәкләр.

Шунда Яһүд Искариот, унике шәкертнең берсе, Гайсәгә хыянәт итәргә ниятләп, баш руханилар янына барды.

Алар аны тыңлагач, шатланышып, аңа акча бирергә сүз куештылар. Һәм ул Гайсәне аларның кулына тапшырырга уңай очрак эзли башлады.

Тѳче күмәч бәйрәменең беренче кѳнендә, Коткарылу бәрәнен чала торган кѳндә Гайсәдән шәкертләре сорадылар:– Коткарылу бәйрәме ашын Синең ѳчен кая барып әзерләвебезне телисең?

Ул, ике шәкертен җибәреп, аларга әйтте:– Шәһәргә барыгыз. Сезгә су чүлмәге күтәреп кайтучы кеше очрар. Аның артыннан барыгыз

һәм ул кергән ѳйнең хуҗасына: «Остаз синнән: „Шәкертләрем белән Коткарылу бәйрәме ашын кайсы бүлмәдә ашыйк?" – дип сорый», – дип әйтегез.

Ул сезгә ѳске катта бәйрәм ѳчен җиһазланган әзер бүлмәне күрсәтер. Шунда безнең ѳчен ашарга әзерләгез.

Шәкертләре, шәһәргә килеп, барын да Гайсә әйткәнчә дип таптылар һәм бәйрәм ашын әзерләделәр.

Кич җиткәч, Гайсә унике шәкерте белән бергә килде.

Алар ашап утырганда, Гайсә әйтте:– Мин сезгә хак сүз әйтәм: сезнең арагыздан берәү – Минем белән ашап утыручыларның берсе – Миңа хыянәт итәчәк.

Шәкертләре хафага тѳшеп, берсе артыннан берсе сорый башладылар:– Мин түгелдер бит?

Ул аларга җавап бирде:– Ул – Минем белән бергә бер савытта икмәк манучы унике шәкертнең берсе.

Әйе, Изге язмада язылганча, Адәм Улы китә. Әмма Адәм Улына хыянәт итүчегә кайгы! Ул кеше бѳтенләй дә тумаган булса, аның ѳчен яхшырак булыр иде!

Алар ашаган чакта, Гайсә, икмәк алып, Аллаһыга шѳкрана итте һәм аны, сындырып, шәкертләренә бирде.– Алыгыз, бу – Минем тәнем, – диде Ул.

Касәне алып, Ул Аллаһыга шѳкрана итте һәм аларга бирде. Барысы да аннан эчтеләр.

Ул аларга әйтте:– Бу – күпләр ѳчен түгелә торган Минем каным. Ул – Аллаһы килешүен раслый торган кан.

Сезгә хак сүз әйтәм: Аллаһы Патшалыгында яңа шәраб эчәчәк кѳн җитми торып, Мин инде йѳзем җимеше шәрабын эчмәячәкмен.

Алар, мәдхия җырлаганнан соң, Зәйтүн тавына киттеләр.

Гайсә аларга әйтте:– Сез барыгыз да, Изге язмада:«Кѳтүчене һәлак итәрменһәм сарыклар таралышырлар», –дип язылганча, ышанычыгызны югалтачаксыз.

Әмма Мине үледән терелтеп торгызылганнан соң, сез Гәлиләягә килгәнче, Мин анда булырмын.

– Барысы ышанычларын югалтсалар да, мин югалтмам, – дип каршы тѳште Петер.

– Сиңа хак сүз әйтәм: бүген тѳнлә белән әтәч ике тапкыр кычкырганчы, син Миннән ѳч тапкыр ваз кичәчәксең, – диде аңа Гайсә.

Петер тагын раслап әйтте:– Синең белән үләргә туры килсә дә Синнән һичкайчан ваз кичмәячәкмен!Башкалары да шулай диделәр.

Алар Гетсимәни дип аталган урынга килделәр. Гайсә шәкертләренә әйтте:– Мин дога кылган вакытта монда утырып торыгыз.

Ул Үзе белән Петерне, Ягъкубны, Яхъяны алды. Гайсәне авыр кичереш һәм тойгылар биләп алды.

Гайсә аларга әйтте:– Минем җаным чиктән тыш газап кичерә, монда кѳтегез һәм уяу булыгыз!

Ул читкәрәк китте һәм, җиргә егылып, мѳмкин булса, газаплар сәгате Үзеннән үтеп китсен иде дип, дога кылды.

– Абба, Әти! Сиңа бар нәрсә мѳмкин! Миннән бу газаплар касәсен кире алчы! Әмма Мин теләгәнчә түгел, ә Синең ихтыярың буенча булсын!

Гайсә әйләнеп килгәндә, ѳч шәкерте йоклый иде.– Шимун, син йоклап ятасыңмы? Йокламыйча бер сәгать тә тора алмадыңмы? – диде Ул Петергә. –

Вәсвәсәгә дучар булмас ѳчен, дога кылыгыз. Рух кѳчле, ә тән хәлсез!

Гайсә тагын читкә китеп һәм шул ук сүзләрне әйтеп дога кылды.

Әйләнеп килгәч, аларның тагын йоклауларын күрде: аларның күзләрен йокы баскан иде. Алар Гайсәгә нәрсә әйтергә дә белмәделәр.

Ѳченче тапкыр әйләнеп килеп, Ул әйтте:– Сез һаман йоклыйсызмы, ял итәсезме? Җиткәндер! Вакыт җитте: менә Адәм Улы гѳнаһлылар кулына тапшырыла.

Торыгыз, киттек! Карагыз, Миңа хыянәт итүче килә.

Ул әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүд килеп чыкты. Аның белән бергә баш руханилар, канунчылар һәм аксакаллар җибәргән халык тѳркеме кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килде.

Хыянәтче: «Мин кемне үпсәм, шул Гайсә булыр. Аны кулга алып, ышанычлы сак астында алып китегез», – дип, алар белән алдан ук сүз куешкан иде.

Яһүд шунда ук Гайсә янына килде.– Остаз! – диде ул һәм Гайсәне үбеп алды.

Гайсәне шунда ук кулга алып, сак астына куйдылар.

Янәшә торучыларның берсе, кылычын чыгарып, иң баш рухани хезмәтчесенә селтәнеп, аның колагын чабып ѳзде.

Гайсә әйтте:– Юлбасар тотарга чыккан кебек, сез Мине тотарга кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килгәнсез!

Мин һәр кѳнне Аллаһы Йортында ѳйрәткәндә сез дә анда идегез, һәм сез Мине кулга алмадыгыз. Әмма Изге язмаларда язылганнар тормышка ашсын!

Шул вакыт барлык шәкертләре Гайсәне калдырып, качып киттеләр.

Ниндидер бер егет, шәрә тәненә җитен япма бѳркәнгән килеш, алар артыннан барды. Аны тотып алдылар,

әмма ул, киемен тегеләрнең кулларында калдырып, шәрә килеш качып китте.

Гайсәне иң баш рухани янына алып килделәр. Анда барлык баш руханилар, аксакаллар һәм канунчылар җыелдылар.

Петер исә, алардан арттарак калып, иң баш руханиның ишегалдына кадәр Гайсә артыннан барды. Ул анда учак янында хезмәтчеләр белән бергә җылынып утырды.

Ә баш руханилар һәм бѳтен Югары киңәшмә, Гайсәне үлемгә тапшыру ѳчен, Аңа каршы шаһитлек эзләделәр, әмма таба алмадылар.

Күпләр Аңа каршы ялган шаһитлек бирделәр, әмма аларның күрсәтмәләре туры килмәде.

Шул вакытта мондый ялган шаһитлек бирүчеләр табылды:

– Аның: «Мин кеше кулы белән салынган бу Аллаһы Йортын җимерәчәкмен һәм ѳч кѳндә кеше кулы белән эшләнмәгән башкасын тѳзиячәкмен», – дип әйткәнен без ишеттек.

Әмма аларның бу күрсәтмәләре дә расланмады.

Шуннан соң иң баш рухани, алга чыгып, Гайсәдән сорады:– Үзеңә каршы шаһитлеккә Син берничек тә җавап бирмисеңме?

Әмма Гайсә эндәшмәде, бернәрсә җавап бирмәде. Иң баш рухани Аннан тагын сорады:– Син – Мәсихме, мѳбарәк Аллаһының Улымы?

– Әйе, Мин, – дип җавап кайтарды Гайсә, – һәм сез Адәм Улының Кодрәт Иясенең уң ягында утыруын һәм күк болытлары белән килүен күрерсез.

Шунда иң баш рухани киемнәрен ертып әйтте:– Нигә безгә тагын шаһитләр кирәк?

Кѳфер сүз сѳйләвен сез үзегез ишеттегез! Сез бу хакта ничек уйлыйсыз?Барысы да, Ул гаепле һәм үләргә тиеш, дигән хѳкем карары чыгардылар.

Параллельные места

От Иоанна 19:7

Яһүдләр аңа:– Безнең кануныбыз бар, канун буенча Ул үләргә тиеш, чѳнки Ул Үзен Аллаһы Улы дип атый, – дип җавап бирделәр.

Аларның кайберләре Аны тѳкерә башладылар, битен каплап, Аны кыйнарга тотындылар.– Пәйгамбәрлек ит! – диделәр алар.Шулай ук сакчылар да Аны кыйнады.

Бу вакыт Петер аста, ишегалдында иде. Иң баш руханиның хезмәтче кызларыннан берсе килеп,

учак янында җылынып утырган Петерне күреп алды һәм аңа текәлеп карап:– Син дә бит бу насаралы Гайсә белән бергә булдың, – диде.

Әмма Петер ваз кичеп әйтте:– Мин бернәрсә дә белмим, синең нәрсә хакында сѳйләгәнеңне аңламыйм!Һәм тышка, алгы ишегалдына чыгып китте. [Шул вакытта әтәч кычкырды.]

Хезмәтче кыз исә, аны анда күреп алды һәм ишегалдында булган кешеләргә икенче тапкыр әйтте:– Бу кеше – аларның берсе.

Петер тагын ваз кичте. Бераздан ишегалдында торучылар әйттеләр:– Ә син чыннан да аларның берсе. Син дә бит Гәлиләядән.

Ул:– Мин Аны, сез әйткән Кешене, белмим! Әгәр сүзләрем дѳрес булмаса, мине каһәр суксын! – дип ант итә башлады.

Нәкъ шул вакыт әтәч икенче тапкыр кычкырды. Петер исә Гайсәнең: «Әтәч ике тапкыр кычкырганчы, син Миннән ѳч тапкыр ваз кичәчәксең», – дигән сүзләрен исенә тѳшереп, елый башлады.

← Предыдущая

От Марка

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Выбор основного перевода