Халык җыелган урында берәүләр бер нәрсә, икенчеләр башка нәрсә кычкырды. Җыелышта тәртипсезлек хѳкем сѳрде, андагыларның күбесе ни ѳчен җыелганнарын да белмиләр иде.
Ныгытма ишекләренә якынлашкач, Паул гаскәриләр башлыгына: – Сиңа бер нәрсә әйтергә мѳмкинме? – диде. – Син грекча беләсеңмени? – дип гаҗәпләнде теге. –
Ләкин аның хакында кайсарга нәрсә язарга да белмим. Шуңа күрә, тикшергәннән соң язарлык берәр нәрсә булсын иде дип, мин аны сезнең алдыгызга, бигрәк тә, Әгрип патша, сезнең каршыгызга китердем.