Иман аркасында Нух, нәрсәләр буласы турында Аллаһыдан кисәтү алгач, ләкин әле аны күрмәс борын, Аңа буйсынып, гаиләсен коткару ѳчен кѳймә тѳзегән. Аның иманы дѳньяны хѳкем иткән, һәм иманы аркасында Аллаһы аны хак дип игълан иткән.
Бу рухлар борынгы заманнарда – Нух кѳннәрендә – Аллаһыга итагатьсез булганнар. Әмма Аллаһы, сабырлык күрсәтеп, кѳймәнең тѳзелеп бетүен кѳткән; ул кѳймәдә бик аз, ягъни сигез җан гына, су ярдәмендә котылып калган.
Борынгы дѳнья сүз аркылы туфан суы белән юк ителгән.