Ышаныч белән яшибез, тәннән чыгуны һәм Раббы янына урнашуны яхшырак дип табабыз.
Шуңа күрә, тәндә булсак та, тәннән чыккан булсак та, ихлас күңелдән Аңа яраклы булырга омтылабыз.
Чѳнки тәндә вакытта яхшылык эшләсәк тә, яманлык эшләсәк тә, эшенә күрә әҗерен алу ѳчен, без барыбыз да Мәсихнең хѳкем итү урыны алдына килергә тиеш.