Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар.
Иса олагъа: – Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей.
– Биз Сени таш урушгъа тутмагъа сюегенибиз яхшы ишлеринг саялы тюгюл, Сен капирлик этегенинг саялы. Инсан да болуп Оьзюнгню Аллагь этип гёрсетегенинг саялы, – деп жавап бере ягьудилер Огъар.
Иса олагъа булай дей: – Сизин Къанунугъузда: «Мен сизге аллагьлар деп айтдым», – деп язылмагъанмы дагъы?
Аллагь Оьзюню каламы етишгенлеге аллагьлар деп айтгъан. Сыйлы Язывлар гючюн тас этгенми дагъы?
Аллагь Мени танглап бу дюньягъа йиберди. Шолай болгъан сонг: «Аллагьны Уланыман», – дейгеним саялы, «Капирлик этесен», – деп нечик айтма боласыз?
Барнаба ва Павел шону эшитгенде, уьстюндеги опуракъларын йыртып, халкъны уьстюне багъып чабалар.