Петер буса къырда абзарда олтуруп тура болгъан. Бир къуллукъчу къыз ону янына гелип: – Сен де галилеялы Иса булан бирче эдинг, – дей.
Амма Петер: – Сен не айтагъанынгны билмеймен, – деп, барыны да алдында о айтгъан затны инкар эте.
Къапудан къыргъа чыгъагъанда, ону башгъа бир къуллукъчу къыз гёрюп, ондагъылагъа: – Назаретли Иса булан бу адам да бар эди, – дей.
– О Адамны мен танымайман! – деп, ант да этип, Петер бирдагъы керен инкар эте.
Бираздан сонг онда токътагъанлар гелип Петерге: – Гертилей де, сен де оланы бирисен чи, неге тюгюл сёйлейген кююнг билдирип къоя, – дей.
Петер буса: – О Адамны мен танымайман! – деп, ант этмеге башлай. Шоссагьат хораз къычырып йибере.
Петер: «Хораз къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен», – деп Иса айтгъан сёзлени эсине гелтире. Къыргъа чыгъып, гьынкъ этип йыламагъа башлай.
Петер тюпде, абзарда турагъанда, ону янына дин къуллукъчуланы башчысыны къаравашларындан бириси геле.
Отда исинип турагъан Петерни гёргенде, огъар яхшы тикленип къарап: – Шо назаретли Иса булан сен де бар эдинг чи, – дей.
– Сен нени гьакъында сёйлейгенингни билмеймен ва англамайман, – деп инкар этип, Петер къабакъ тюпге багъып чыгъып гете. Шо заман хораз къычыра.
Къараваш, Петерни дагъы да гёрюп, янында токътагъанлагъа: – Бу да олардан биревю, – деп сёйлемеге башлай.
Петер дагъы да инкар эте. Арадан бираз заман оьтген сонг, онда токътагъанлар Петерге дагъы да: – Сен оланы биревю экенинг герти. Сен де галилеялысан чы, – дейлер.
– Сиз айтагъан Адамны мен танымайман, – деп, ант этмеге башлай о.
Шо заман хораз экинчи керен де къычыра. «Хораз эки керен къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен», – деп Иса айтгъан сёзлени Петер шо заман эсине гелтире ва гьынкъ этип йыламагъа башлай.
Къуллукъчу къатынлардан бири ону отну ягъында олтургъанын гёре ва огъар тикленип къарап: – Бу да Ону булан эди, – дей.
Петер буса къатынгъа: – Мен Ону танымайман, гьей къатын, – деп, Исаны таныйгъанын инкар эте.
Бираздан сонг башгъасы ону гёрюп: – Сен де олардансан, – дей. Петер шо адамгъа да булай дей: – Тюгюлмен, ювугъум.
Бир сагьат вакъти оьте ва бирдагъы бирев къаныгъып: – Гертиден де, бу да Ону булан эди, бу да галилеялы, – дей.
Тек Петер о адамгъа да: – Сен не айтагъанны мен англамайман, – дей. О сёйлеп турагъанда, шоссагьат хораз къычыра.
О заман Рабби бурулуп Петерге къарай. Петерни де Рабби Иса оьзюне: «Хораз къычыргъынча, сен Мени бугюн уьч керен инкар этежексен», – деп айтгъан сёзлери эсине тюше.
Петер къыргъа чыгъып, гьынкъ этип йыламагъа башлай.
– Мени учун жанынгны берер эдим деймисен? Гертисин сёйлеймен сагъа: хораз къычыргъынча, сен Мени уьч керен инкар этежексен! – деп жавап бере Иса.
Петер буса онда токътап исинип тура. Онда огъар: – Сен де Ону якъчыларындан сама тюгюлмюсен? – деп сорайлар. О инкар этип: – Тюгюлмен, – дей.
Петер уруп къулагъын гесген къулну къардашларындан бириси (о да дин къуллукъчуланы башчысыны къулларындан болгъан): – Ону булан бавда мен гёрген сен тюгюлмю эдинг? – деп сорай.
Петер янгыдан инкар эте. Шо вакъти хораз къычыра.