Иса булай дей: – Сиз не тилейгенигизни билмейсиз. Башыма тюшежек азаплардан Мен оьтежек йимик, сиз де оьтюп болурмусуз? – Болурбуз, – деп жавап берелер олар.
Неге тюгюл де, Мен кёклерден Оьзюм сюйгенни этмек учун тюгюл, Мени йиберген Атам сюйгенни этмек учун гелгенмен.
Гьали Мени юрегим гьалек. Мен не дейим? «Атам! Мени бу мюгьлетден къутгъар!» – дейими? Мен чи бу дюньягъа шону учун – шо мюгьлет учун гелгенмен!
Сонг да Оьзюн олай тёбен салды чы, олай тынглавлу эди чи, оьлюмню – гьатта хачдагъы оьлюмню къабул этди.
Дюньядагъы яшавуну гюнлеринде Оьзюн оьлюмден къутгъарып болагъан Аллагьгъа йылав ва гёзьяшлар булан ялбарып дуалар этди ва Ону дуалары къабул этилди, неге тюгюл де Ону Аллагьгъа этеген гьюрмети зор уллу эди.
Аллагьны Уланы болса да, чегеген азапларындан таба Иса Огъар таби болмакъны сынавун топлады.