Олар бары да бирче Галилеягъа къайтып гелген заманда, Иса якъчыларына: – Мени, Инсанны Уланын, инсанланы къолуна бережек.
О да булай дей: – Шагьаргъа паланкесни янына барып, огъар: «Устаз булай деди: Заманым ювукълашып тура, ягьуди Пасха байрамны якъчыларым да булан сени уьюнгде этемен», – деп айтыгъыз.
Неге тюгюл де, О якъчыларына Аллагьны каламын англатмагъа сюе болгъан. Иса олагъа: – Мени, Инсанны Уланын, инсанланы къолуна бережек. Мени оьлтюрежеклер, уьчюнчю гюн Мен къайтып тирилежекмен, – деп сёйлей.
– Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Мен баш дин къуллукъчуланы ва дин алимлени къолуна берилежекмен. Олар да Мени оьлтюрмеге дуван этип, ят халкъланы къолуна бережеклер.
– Мен сизге айтагъангъа тынглап, ону эсигизде сакълагъыз: Мени, Инсанны Уланын, инсанланы къолуна бережек, – дей.
О: «Инсанны Уланы гюнагьлы адамланы къолуна берилмеге, хачгъа илинмеге ва уьчюнчю гюн тирилмеге герек болажакъ», – деп айтмагъанмы эди? – дейлер.
Иса олагъа булай жавап бере: – Аллагь Магъа, Инсанны Уланына, макътавлукъ береген заман гелди!
Гьали Мени юрегим гьалек. Мен не дейим? «Атам! Мени бу мюгьлетден къутгъар!» – дейими? Мен чи бу дюньягъа шону учун – шо мюгьлет учун гелгенмен!
Бу иш ягьуди Пасха байрамны лап алдында бола. Иса, бу дюньяны къоюп, Атасыны янына гетме Оьзюне заман етишгенни биле. О бу дюньяда Оьзюнюки болгъанланы сюйген ва гьали де сюювю нечик дазусуз экенни гёрсетген.
Бу сёзлени сёйлеген сонг, кёкге багъып къарап, Иса булай дей: – Гьей Атам, Мени заманым гелди. Уланынг Сени макътавлу этсин учун, Сен де Уланынгны макътавлу эт.