Сен гёрюп турагъан бу бары топуракъны Мен даимликге сагъа ва сени наслуларынга бережекмен.
Бар чы, топуракъны узунуна да, генгине де юрюп чыкъ, неге тюгюл Мен шону сагъа бережекмен.
Раббибиз Ибрайимге: – Шу топуракъны сагъа есликге бермек учун, Мен сени Гьалдейдеги Ур деген шагьардан гелтирдим, – дей.
– Есим мени, Раббим! Бу топуракъ меники болажакъны белгиси къайдадыр? – дей Ибрайим.
Шо уьлке сени сыйындыражакъ, Мен буса сени булан болуп туражакъман ва сени шабагьатлажакъман. Сени атанг Ибрагьимге берген антымны кютежекмен: Мен шо бары да топуракъланы сагъа ва сени наслуларынга бережекмен.
Раббибиз Якъубну къырыйында токътап, огъар булай дей: – Мен Раббимен, атанг Ибрагьимни, Исгьакъны Аллагьыман. Шу сен ятып турагъан топуракъны Мен сагъа ва сени наслуларынга бережекмен.
Ибрагьимге, Исгьакъгъа берген топуракъны да Мен сагъа, сени наслуларынга бережекмен.
Сонг Исрайыл Юсупгъа: – Мен узакъ къалмай оьлежекмен. Тек Аллагь сизин булан болуп туражакъ, сизин аталарыгъызны топуракъларына къайтаражакъ.
Иманыны яхшылыгъындан Юсуп да яшавуну ахырында Исрайылны уланлары Мисриден чыгъажагъын сёйледи ва оьзюню сюегин де шондан алып чыгъарсынлар деп буюрду.