Юреги инисине бакъгъан якъда сюювден толуп, Юсуп йылап йиберме аз къала. Тезлик булан башгъа уьйге чыгъып, онда йылап ала.
О иниси Бенияминни къучакълап йылай. Ону къучакълап, Бениямин де йылай.
Сонг Юсуп йылай туруп, бары да агъаларын да къучакълай, оьбе. Сонг олар ону булан сёйлемеге гиришелер.
Симонну да, Бенияминни де йиберсин деп, бары да затны Еси болгъан Аллагь о адамны сизге бакъгъан якъда рагьмулу этсин дагъы. Эгер де мен оланы оьлюмюню къайгъысын гёрме тарыкъ бусам, шолай болуп къалсын дагъы.
– Парахат болугъуз. Къоркъмагъыз. Сизин къапларыгъызгъа шо гюмюшню Аллагьыгъыз, атагъызны Аллагьы салды. Гюмюшюгюз шо заман магъа бары да етишген эди! – дей олагъа баш къуллукъчу. О агъа-инилени янына Симонну чыгъара.