Новкъа воьдуш, суьйре тІе а еана, цхьана меттехь буьйса йоккхуш сецира иза. Цхьа тІулг а карийна, цу тІе корта а биллина, дІавижира иза.
Іийса цу хенахь кеманан цІоганехь вара, гІайби тІе корта а биллина, наб кхетта Іаш. Мурдаша, Иза сама а ваьккхина, элира: «Устаз! Хьуна бен а ца хета те вай хин буха дахар?»
Ткъа ШамІа-Кипас жоп делира Цуьнга: «Веза Эла, хьанна тІегІур дара тхо? Хьоьгахь ма-ду Дела волчохь хедар доцучу дахаран дешнаш.
Теша а тешна, Хьо Дала Вазвинарг вуй хиира тхуна».