Эхарте кхочу Іесанаш а, Дела вицвеш долу дерриг къаьмнаш а.
«qac Хqac*алкъашна юкъахь дехар ду вай цуьнан ІиндагІехь» – оха аьлла верг, тхан дахаран са долу, Везачу Эло къобалвинарг, мостагІийн гуро а лаьцна, ор чу хаийна.
Стигаларчу олхазарша цуьнан гаьннашна юкъахь шайн бенаш дора, лаьттарчу акхароша цуьнан гаьннашна кІел шайн кІорнеш йора. Дуьненара сийлахь къаьмнаш цуьнан ІиндагІехь дехаш дара.
«Адаман кІант! Белхар де Мисар-махкара адамаш бахьана долуш. Ахьа сийлахьчу къаьмнийн зудабераш а, и халкъ а эхарте дІадига, коше дІабаханчаьрца цхьаьна хилийтархьама.
ДІаала цаьрга: „Шу хьанал гІолехь ду? ДІагІо цига, сунтбаза болчарна уллохь охьадийша“.
Мисар-мохк тІамехь байъинчарна юкъахь Іуьллур бу. Шен мел долчу халкъаца цхьаьна иза дІадигна хуьлийла.