ЛадогІа! Хьан хехоша шайн аьзнаш айдина, хазахетарца цхьаьний маьхьарий детта цара. Шайн бІаьргашца го царна, Веза Эла Цийоне юхавоьрзуш.
Исраилхойн хехой бІаьрзе а, хІумма а ца хууш а бу, уьш берриш а мотт ца хуу жІаьлеш ду, лата а ца хууш, Іахка а Іохкуш, гІенаш а гуш, набъяр а дезаш.
Везачу Эло элира: «Шуна тІе гІаролхой хІиттийра Аса. Коьман маІаца орца даккхаре ладогІа элира Аса шуьга. Амма аша жоп делира: „ЛадугІур дац!“ – аьлла.
Ткъа хьох, адаман кІант, Исраилан халкъан гІаролхо вина Аса. Соьгара болу хаам хьуна мосазза хеза, Сан цІарах цаьрга дІахьедан деза ахьа.
Ас зуламечу стаге: „ХІей, зуламхо! Хьо билггал лийр ву!“ алахь, ахьа цуьнга, харц некъа тІера дІавала аьлла, дІа ца хьедахь, и стаг шен къинош бахьана долуш лийр ву, ткъа цуьнан цІийх Аса хьоьга жоп доьхур ду.
Амма ахьа зуламечу стаге, шен некъа тІера дІавала аьлла, дІахьедар динчул тІаьхьа, иза кхин дІа а иштта лелахь, иза шен къинош бахьана долуш лийр ву, ткъа ахьа хьайн дахар кІелхьардоккхур ду».