ИбрахІим къена воллушехь, Сарата, доьзалхочух а хилла, цунна кІант вира. Дерриг а Дала аьллачу хенахь хилира.
ЭлишаІа элира цуьнга: «Цхьа шо дІадаьлча, хІоккху хенахь, хьан карахь кІант хир ву!» Ткъа оцу зудчо дуьхьал элира: «ХІан-хІа, сан эла! Ма Іехаехьа хьайн ялхо йолу со, ва Делан стаг!»
ХІунда аьлча Дала дина ваІда иштта ма дара: «Билгалъяьккхинчу хенахь Со юхавогІур ву, тІаккха Саратан кІант хир ву».