Қор сувида чўмилиб, Қўлларимни совун билан ювсам–да,
Қодир Худо ким бўлибдики, Унга хизмат қилсак, Унга илтижо қилсак, бизга нима фойда тегарди?!»
Аюб ҳатто шундай деган: «Худога ёқадиган иш қилишдан ҳеч бир фойда йўқ!»
Сиз Худога: «Гуноҳсизлигим Менга яхшилик келтириши керак эди–ку! Аммо мен ёмонлик кўрдим!» — деб айтишингиз ҳам тўғри эмас.
Намоён қилмоқ учун айбсизлигимни Қўлларимни юваман, эй Эгам. Қурбонгоҳинг атрофида юраман,
Сизлар айтасиз: “Худога хизмат қилиш беҳуда. Сарвари Оламнинг талабларини адо этишдан ҳеч фойда йўқ. Унинг ҳузурида азадор каби юришнинг нима кераги бор?!