Худо ғазаб билан ортимдан қувиб, Мени эзиб ташлади. Тишларини ғичирлатиб, Кўзлари билан тешади.
Ўкириб ўлжасини пора қиладиган шерга ўхшаб, Мен томон улар оғизларини катта очган.
“Ҳолинг қалай энди?!” деб мени масхаралаганлар Шарманда бўлганидан ваҳимага тушсин.
“Ҳолинг қалай энди?!” деб мени масхаралаганлар Шарманда бўлиб, орқага қайтсин.
Барча ёвларинг устингдан кулади, Ҳолингни кўриб ёқасини ушлайди. Тишларини ғижирлатиб айтишади: “Биз уни ямладик! Воҳ, қандай интизорлик билан Бу кунни кутган эдик! Ниҳоят, ўша кунга етдик!”