Жавоб бер, эй Эгам Худо, боқ ҳолимга! Кучимни қайтаргин, токи кетмайин ўлим уйқусига.
Ашаддий душманларим кўпдир, Сабабсиз мендан нафрат этувчилар сон–саноқсиз.
Сабабсиз мендан нафратланганлар Бошимдаги сочимдан ҳам кўпдир. Кўпчилик сабабсиз менга душмандир, Улар жонимга қасд қилмоқчилар. Мен ўғирламаган нарсаларни улар, Қайтиб бер, деб мени мажбур қилмоқдалар.
Ҳукмдорлар мени сабабсиз таъқиб қилар, Юрагим каломингдан қўрқиб титраб турар.
Кўз қисадилар, оёқ–қўллари билан имо–ишора қиладилар.
Бу эса Тавротдаги: «Мендан сабабсиз нафрат этганлар» деган сўзлар бажо бўлиши учун содир бўлди.