Сен–чи, танбал, қачонгача ухлайсан?! Қачон ўрнингдан турасан?
“Бир оз ухлай, бир мизғиб олай, ёнбошлаб бирпас дам олай”, дейсан.
Шунинг учун қашшоқлик йўлтўсардай, муҳтожлик қароқчидай устингга келади.
Уйқуни яхши кўрма, бўлмаса камбағал бўласан, кўзларингни оч, қорнинг тўяди.
Ўз ерига ишлов берганнинг нони мўл бўлади, орзу–хаёлларга берилган эса қашшоқликка учрайди.