Сени мадҳ қилиб куйлаганимда, Шодликдан ҳайқираман. Мени Сен қутқаргансан.
Менинг даъвоимни исбот қил, мени қутқар, Ваъдангга кўра, ҳаётимни сақла.
Эгамиз шундай демоқда: “Мен даъвоингизни эшитиб, Сизни ҳимоя қиламан. Сизлар учун ўч оламан. Бобилнинг булоғини қуритаман, Дарёларини сувсиз қолдираман.