Эй Қуддус қизлари, ваъда беринглар, Севгилимни топсангиз, айтиб қўйинглар, Унинг ишқи дардида ёнмоқдаман.
Пальма дарахтидай савлатлисан, Кўкракларинг унинг меваларидай тўлиқдир.
Эгамиз менга деди: “Қани бор, Хўшея! Ўйнаши бор ўша суюқоёқ хотинингга бошқатдан кўнгил қўй. Мен, Эгангиз, Исроил халқини қандай севсам, сен ҳам хотинингни шундай севгин. Зотан, халқимнинг ҳам кўнгли бошқа худоларга чопади, ҳовуч–ҳовуч майизни уларга назр қилишни халқим яхши кўради.”