Севгилим менга шундай дейди: “Тура қол, севгилим, оппоғим, Мен билан юргин.
Келгин, севгилим, далаларга борайлик. Хина гуллари орасида ётиб қолайлик.
Анжир дарахтидан сабоқ олинглар: унинг шохлари кўкариб барг чиқараётганда, ёз яқинлашганини биласизлар.
Шу сингари, мана бу воқеалар содир бўлганда, билингки, ўша вақт яқинлашиб қолган, остонангизда турибди.
Сизларга чинини айтайин: бу насл ўтмасданоқ, буларнинг ҳаммаси содир бўлади.
Исо шогирдларига бир масални айтиб берди: “Анжир дарахтига ва бошқа ҳамма дарахтларга қаранглар.
Дарахтлар барг ёзаётганини кўрганингизда, ёз яқинлашиб қолганини биласиз.
Шу сингари, мана бу воқеалар содир бўлганда, билингки, Худонинг Шоҳлиги яқин.