Худойимиз келар, сукут сақламас, Унинг олдида аланга ямлаб юборар, Атрофида бўрон ғазабдан қутурар.
Эй Раббий, қўшни халқлар Сени ҳақоратлагани учун Уларга етти баравар қайтаргин.
Нақш солинган кўйлакларингни бутлар устига кийдирдинг. Мен сенга берган мой билан хушбўй тутатқиларни уларга назр қилдинг.
Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: