Шунда Эгамиз айтди: “Мен ато этган Руҳ инсонлар билан абадий қолмайди, чунки улар ўладиган жонлардир. Келгусида улар 120 йил умр кўрсин.”
Агар Худо Ўз нафасини Қайтариб олишга қарор қилса,
Илон ўйнатувчининг куйини улар эшитмайди, Унинг маҳорат билан чалган куйига бепарво.
У доимо бизни айбламайди, Ёки то абад ғазабини сочмайди.
Худо, бизнинг Эгамиз шундай айтмоқда: “Мен осмонни яратиб, уни ёйганман, Ерни яратиб, уни тўлдирганман, Ер юзидаги инсонларга жон ато қилганман, Жамики одамзодга ҳаёт берганман.
Кейин Мен барча халқларнинг нутқини ўзгартираман, Шунда улар бутларга илтижо қилишмайди, Фақат Мен, Эгангизгагина ибодат қилишади. Биргаликда Менга хизмат этишади.
Эй Худо, Сенга ўхшаши бормикан?! Халқингдан омон қолганларнинг Гуноҳларини Сен кечирасан, Уларнинг итоатсизлигини афв этасан. То абад ғазабланмассан халқингдан, Завқ оласан Ўзинг меҳр–шафқат кўрсатишдан.