Агар сизлар менинг ўрнимда бўлганингизда эди, Мен ҳам сизлардай гапирсам бўларди. Бошимни чайқаб, Сизларга қарши чиройли сўзлар айтсам бўларди.
Сен уларга шундай деб айт: «Кечаю кундуз кўзларимдан ёш оқяпти, Ўзимни тўхтата олмаяпман. Зеро, бокира қизим — Менинг халқим, Қаттиқ зарба еди, оғир яраланди.
Сен ҳақингда нима айтай?! Сени кимга солиштирай, эй қиз Қуддус? Нима деб юпатай?! Сени кимларга ўхшатай, эй бокира қиз Сион? Денгиздай чексиздир сенинг кулфатинг, Энди шифо бера олмас сенга ҳеч ким!
Эгамиз шундай демоқда: “Қўшиқ куйлаб, хурсанд бўлгин, эй Қуддус халқи! Мен келиб сизларнинг орангизда яшайман.