Книга От Марка Cтих 42 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Марка Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Марка

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Алар Гәлиләя диңгезе аръягындагы Герәсә җиренә килеп туктадылар.

Гайсә кѳймәдән тѳшкәч үк, каберләр арасыннан чыккан бер җенле кешене очратты. Ул кеше каберләр арасында яши иде. Аны хәтта чылбырлар белән дә бәйләп куя алмаганнар.

Гайсә кѳймәдән тѳшкәч үк, каберләр арасыннан чыккан бер җенле кешене очратты. Ул кеше каберләр арасында яши иде. Аны хәтта чылбырлар белән дә бәйләп куя алмаганнар.

Чѳнки күп тапкырлар аяк-кулларын чылбырлар белән бәйләсәләр дә, ул барыбер чылбырларны ѳзә һәм богауларны вата торган булган. Берәү дә аны җиңә алмаган.

Ул кѳне-тѳне бертуктаусыз каберләр арасында һәм тауларда үзен ташлар белән бәреп кычкыра торган булган.

Ерактан ук Гайсәне күреп, ул Аның янына йѳгереп килде һәм, аякларына егылып,

каты тавыш белән кычкырды:– Аллаһы Тәгаләнең Улы, Гайсә! Миннән Сиңа ни кирәк? Аллаһы хакы ѳчен Синнән ялварам, газаплама мине.

Ул шулай әйтте, чѳнки Гайсә аңа: «Шакшы рух, бу кешенең эченнән чык!» – дигән иде.

– Исемең ничек? – дип сорады аннан Гайсә.– Без бик күбәү, шуңа күрә минем исемем – Гаскәр, – дип җавап бирде тегесе.

Һәм аларны бу җирдән куып җибәрмәвен үтенеп сорады.

Тау битендә зур дуңгыз кѳтүе утлап йѳри иде.

– Безне дуңгызларга җибәрче, без аларның эченә керербез! – дип ялвардылар шакшы рухлар.

Гайсә рѳхсәт иткәч, кеше эченнән чыккан шакшы рухлар дуңгызлар эченә керделәр һәм дуңгыз кѳтүе текә ярдан диңгезгә ташланып батып үлде. Ә дуңгызларның саны ике меңгә якын иде.

Кѳтүчеләр, качып китеп, бу хакта шәһәрдә һәм аның тирәсендәге авылларда сѳйләп йѳрделәр. Ә анда яшәүчеләр исә, ни булганын карарга дип,

Гайсә янына килделәр, эчендә җеннәр булган кешенең киенгән һәм акылына килгән хәлдә утыруын күреп, куркып калдылар.

Вакыйганы күргән кешеләр җенле кеше һәм дуңгызлар белән ни булганы хакында сѳйләп бирделәр.

Шуннан соң алар Гайсәнең бу урыннан китүен үтенә башладылар.

Гайсә кѳймәгә утырган чакта, элек җенле булган кеше Гайсә белән бергә барырга теләвен әйтте.

Әмма Ул рѳхсәт итмәде:– Бар, ѳеңә кайтып, туганнарыңа Раббының ничек сине кызгануын һәм синең ѳчен нәрсә эшләгәнен сѳйлә, – диде Гайсә.

Ул кеше китеп, Гайсәнең аның ѳчен нәрсә эшләгәне хакында Ун калада сѳйләп йѳрде һәм барысы да моңа таң калдылар.

Гайсә кѳймәдә кире икенче як ярга чыккач, яр буенда Аның янына тагын күп халык җыелды.

Гыйбадәтханә башлыкларыннан берсе, Яһир исемлесе, Аны күрү белән, янына килеп, Гайсәнең аякларына егылды

һәм ялварып сорады:– Минем кызым үлем хәлендә ята. Килеп, аның ѳстенә кулларыңны куйчы, ул савыгыр һәм яшәр иде!

Гайсә аның белән китте.Аңа, һәр яктан кысрыклап, күп халык ияреп барды.

Бер хатын унике ел буе кан китүдән җәфаланган булган.

Бик күп табибларда дәваланган, бѳтен байлыгын сарыф итсә дә, файдасын күрмәгән: хәле тагын да начарайган икән.

Ул Гайсә хакында ишетеп: «Аның киеменә генә булса да кагылсам, савыгыр идем», – дип уйлаганга, халык арасына кереп, арттан килеп, Гайсәнең киеменә кагылды.

Ул Гайсә хакында ишетеп: «Аның киеменә генә булса да кагылсам, савыгыр идем», – дип уйлаганга, халык арасына кереп, арттан килеп, Гайсәнең киеменә кагылды.

Шунда ук аның кан агуы туктады һәм ул үзенең тулысынча савыгуын тойды.

Гайсә Үзеннән кѳч чыкканын тоеп, халыктан сорады:– Минем киемемә кем кагылды?

– Халыкның ничек кысрыклавын күреп торасың бит! Ә Син, кем кагылды, дип сорыйсың, – диделәр шәкертләре.

Әмма Ул моны эшләүчене күзләре белән эзли бирде.

Куркуыннан калтырап тѳшкән хатын, үзе белән ни булганын аңлап, халык арасыннан чыкты һәм, Гайсә алдына егылып, дѳресен сѳйләп бирде.

– Кызым, ышануың сине савыктырды, имин йѳр, исән-сау бул, – диде аңа Гайсә.

Гайсә бу сүзләрне әйткән арада, гыйбадәтханә башлыгының ѳеннән килеп әйттеләр:– Синең кызың үлде. Остазны бүтән борчыма!

Әмма Гайсә, аларның сүзләрен ишетеп, башлыкка әйтте:– Курыкма, тик ышан гына!

Гайсә Петердән, Ягъкубтан, Ягъкубның энесе Яхъядан башка һичкемгә Үзе белән барырга рѳхсәт итмәде.

Башлыкның ѳе янына килгәч, Гайсә анда ыгы-зыгы килеп йѳрүчеләрне, һәм такмаклап-такмаклап үкереп елаучыларны күрде.

– Сез нигә ыгы-зыгы килеп йѳрисез, нигә елыйсыз? Бала үлмәгән, тик йоклый гына, – диде аларга Гайсә, ѳйгә кергәч.

Аңардан кѳлделәр, әмма Ул аларны куып чыгарып, кызның атасын, анасын, Үзенең юлдашларын алып, кыз яткан бүлмәгә керде.

Баланың кулыннан тотып, аңа әйтте:– Талита, кум! (Ягъни, «Кызым, сиңа әйтәм, тор!»)

Кыз бала шунда ук торды һәм йѳри башлады, аңа унике яшь иде. Барысы да күргәннәреннән хәйран калдылар.

Параллельные места

От Иоанна 12:17

От Иоанна 12:18

Элек Гайсә белән бергә булган кешеләр Аның Лазарны кабердән чакырып чыгарып, үледән терелтүе турында сѳйләп бирделәр. Аның шундый могҗизалы галәмәт кылганын ишеткәнгә, халык Аны каршыларга чыкты.

Гайсә бу хакта һичкем белергә тиеш түгеллеген кисәтеп әйтте, кызны исә ашатырга кушты.

← Предыдущая

От Марка

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Выбор основного перевода