Иерусалим! Пәйгамбәрләрне үтерүче һәм үзеңә җибәрелгәннәрне ташлар атып үтерүче Иерусалим! Кош үзенең балаларын канаты астына җыйган кебек, Мин дә синең кешеләреңне ничә тапкыр шулай бергә җыярга теләдем, әмма сез теләмәдегез!
Инде тыңлагыз: сезнең Изге йортыгыз ташландык хәлдә калдырылыр.
Чѳнки сезгә әйтәм: «Раббы исеме белән Килүче мѳбарәк!» – дип сез әйтәчәк вакыт җитми торып, Мине күрмәссез!
Икенче кѳнне иртә белән инҗир агачы яныннан үтеп барганда, алар аның очыннан алып, тамырына тикле корып тѳшкәнен күрделәр.