Книга От Марка Cтих 16 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Марка Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Марка

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Ул урыннан Гайсә Яһүдиягә һәм Үрдүн аръягындагы җирләргә юнәлде. Тагы күп халык Аңа ияреп китте һәм Ул, гадәттәгечә, аларны ѳйрәтте.

Гайсә янына фарисейләр килделәр һәм, Аны сынарга теләп, сорадылар:– Ир кешегә хатынын аерып җибәрергә канун рѳхсәт итәме?

– Муса сезгә нәрсә эшләргә кушты соң? – диде Гайсә.

– Муса ир кешегә хатынын, аерылышу кәгазе язып, аерып җибәрергә рѳхсәт бирде, – дип җавап бирделәр алар.

– Ул сезгә шундый әмерне күңелләрегез каты булганга күрә язган, – диде Гайсә.

– Әмма баштан ук, һәммә нәрсә яратылганда, Аллаһы «аларны ир һәм хатын итеп бар итте.

Шуңа күрә ир кеше, атасын һәм анасын калдырып, хатынына кушылыр

һәм икесе дә бер тән булыр». Димәк, алар инде ике кеше түгел, ә бер бѳтен.

Аллаһы кушылдырганны кеше аермасын.

Ѳйдә вакытта шәкертләре бу хакта кабат Гайсәдән сорадылар.

– Ир кеше, хатыны белән аерылышып, башкага ѳйләнә икән, ул чакта хатынына каршы зина кыла, – диде Гайсә. –

Шулай ук, хатын кеше дә, иреннән аерылып, башкага кияүгә чыкса, иренә каршы зина кыла.

Фатихалау ѳчен кулларын куйсын дип, Гайсә янына кешеләр балаларны алып килделәр, шәкертләре исә аларны шелтәләделәр.

Моны күреп, Гайсәнең ачуы килде һәм Ул шәкертләренә әйтте:– Балаларга Минем янга килергә ирек бирегез, аларга комачауламагыз, чѳнки Аллаһы Патшалыгы менә шундыйларныкы.

Сезгә хак сүз әйтәм, Аллаһы Патшалыгын балалар кебек кабул итмәгән кеше анда кермәячәк.

Һәм Ул балаларны кочаклап, ѳсләренә кулларын куеп, аларны фатихалады.

Параллельные места

От Марка 9:36

Гайсә урталарына бер баланы бастырып, кочаклап алды һәм шәкертләренә әйтте:

Гайсә юлга чыккач, янына бер кеше йѳгереп килде һәм Аның каршында тез чүгеп сорады:– Игелекле Остаз, мәңгелек тормышны мирас итеп алу ѳчен миңа нәрсә эшләргә кирәк?

– Ни ѳчен син Мине игелекле дип атыйсың? – диде Гайсә. – Бары тик Аллаһы гына игелекле.

Аның әмерләрен син беләсең: кеше үтермә, зина кылма, урлама, ялган шаһитлек итмә, ялганлама, атаңны һәм анаңны хѳрмәт ит.

– Остаз, мин боларның барысын да яшьтән үк үтәп килдем, – дип җавап бирде тегесе.

Гайсә аңа карады һәм ул Аның күңеленә хуш килде. Ул аңа әйтте:– Сиңа тик бер нәрсә җитми. Бар һәм нәрсәң бар, шуны сатып, фәкыйрьләргә ѳләш. Шулай эшләсәң, күктәге хәзинәгә ия булырсың. Аннары яныма кил дә Миңа ияр.

Егет исә, бу сүзләрне ишетеп, борчуга тѳште һәм китеп барды. Чѳнки ул бик бай кеше иде.

Гайсә исә, як-ягына карап, шәкертләренә әйтте:– Байлыгы булганнарга Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен!

Аның бу сүзләре шәкертләрен бик тә гаҗәпләндерде. Әмма Гайсә кабатлап әйтте:– Дусларым! Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен!

Бай кешегә Аллаһы Патшалыгына керүгә караганда, дѳягә энә күзе аша үтү җиңелрәк.

Алар, гаҗәпләнеп, үзара сѳйләштеләр:– Алай булгач, кем генә котыла алыр соң?

Гайсә аларга карап:– Кешеләргә бу мѳмкин түгел, әмма Аллаһыга мѳмкин. Аллаһыга һәр нәрсә мѳмкин, – дип әйтте.

Шуннан соң Петер:– Менә без, бѳтен нәрсәбезне калдырып, Сиңа иярдек, – диде.

– Сезгә хак сүз әйтәм: йортын яки агай-энеләрен яки апа-сеңелләрен яки ата-аналарын яки балаларын яки басуларын Минем хакка һәм Яхшы хәбәр хакына калдырган һәркем

хәзерге вакытта йѳз тапкыр күбрәк йортлар, агай-энеләр, апа-сеңелләр, аналар, балалар, басулар һәм, әлбәттә, эзәрлекләүләр дә алачак. Ә инде киләчәк дѳньяда мәңгелек тормышка ия булачак.

Әмма беренче булганнарның күбесе ахыргы булырлар, ә ахыргылары исә беренче булырлар.

Алар Иерусалимга бара торган юлдан баралар иде. Гайсә алда барды, шәкертләре хәйран калган хәлдә, ә артларыннан баручылар куркынган хәлдә иделәр. Гайсә унике шәкертен читкә чакырып, Үзе белән нәрсә буласы хакында сѳйли башлады.

– Без Иерусалимга барабыз. Адәм Улы баш руханилар һәм канунчылар кулына тотып биреләчәк. Алар Аны үлемгә хѳкем итеп, Аны мәҗүсиләр кулына тапшырачаклар.

Тегеләре, мыскыллап, Аңа тѳкереп, камчылаячаклар һәм Аны үтерәчәкләр. Әмма Ул, ѳч кѳн үткәч, үледән терелеп торачак.

Гайсә янына Зебедәй уллары – Ягъкуб белән Яхья килеп:– Остаз, без сораганны үтәсәң иде, – диделәр.

– Сезнең ѳчен Мин нәрсә эшләргә тиеш соң? – дип сорады Ул.

Алар җавап бирделәр:– Дан патшалыгыңда безгә Синең белән янәшә утырырга рѳхсәт бирсәң иде – беребезгә уң ягыңда, икенчебезгә исә сул ягыңда.

– Сез нәрсә сораганыгызны белмисез, – диде Гайсә. – Мин эчә торган касәдән эчә алырсызмы, яки Мин чумдырыла торган чумдырылу белән чумдырыла алырсызмы?

– Алырбыз, – дип җавап бирделәр алар.Шуннан соң Гайсә аларга әйтте:– Сез Мин эчә торган касәдән эчәрсез, Мин чумдырыла торган чумдырылу белән чумдырылырсыз.

Ә инде Минем уң ягымда яки сул ягымда утырырга рѳхсәт бирү Минем кулда түгел. Анда кемгә билгеләнгән булса, шулар утырырлар.

Бу хакта ишеткәч, калган ун шәкертнең ачулары чыкты.

Әмма Гайсә аларны чакырып алып әйтте:– Сез беләсез: халык җитәкчеләре дип исәпләнгәннәр халыклар ѳстеннән хакимлек итәләр. Бѳекләр халыкларны үз куллары астында тота.

Ләкин сездә алай булмасын: сезнең арагызда бѳек булырга теләүче башкаларга хезмәтче булсын.

Һәм арагызда беренче булырга теләүче барыгыз ѳчен дә кол булсын.

Адәм Улы да бит Үзенә хезмәт итсеннәр ѳчен дип килмәде, ә Үзе хезмәт итеп, күпләрне йолып алу ѳчен Үзенең тормышын бирергә дип килде.

Алар Әрихә шәһәренә килеп җиттеләр. Гайсә Әрихәдән шәкертләре һәм күп санлы халык белән чыгып барганда, юл читендә сукыр фәкыйрь Бартимәй (ягъни, Тимәй улы) теләнеп утыра иде.

Насаралы Гайсәнең үтеп баруы хакында ишетеп, ул кычкырып җибәрде:– Давыт Улы Гайсә! Кызган мине!

Күпләре аның эндәшмәвен таләп иттеләр, әмма сукыр тагын да кѳр тавыш белән кычкырды:– Давыт Улы, кызган мине!

Гайсә баруыннан тукталып әйтте:– Чакырыгыз аны!– Курыкма, Ул сине чакыра, – дип сукырны чакырдылар.

Бартимәй исә, ѳс киемен салып ташлап, сикереп торды да Гайсә янына йѳгереп килде.

– Синең ѳчен нәрсә эшләвемне телисең? – дип сорады аннан Гайсә.– Остаз, күзләрем күрсен иде! – диде сукыр кеше.

– Бар, сине ышануың савыктырды, – диде Гайсә.Ул шунда ук күрә башлады һәм Гайсәгә ияреп китте.

← Предыдущая

От Марка

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

Выбор основного перевода