Фәрештә, Мәрьям янына килеп:– Сәлам сиңа! Аллаһының мәрхәмәтен кабул итүче – син. Раббы синең белән! – диде.
Ул күтәренке тавыш белән:– Хатын-кызлар арасында син иң мѳбарәк! Туачак Балаң да фатихалы!
Чѳнки Ул Үзенең күндәм колына игътибар итте.Шушы вакыттан башлап мине барлык буыннарбәхетле дип атарлар,
Чѳнки килер кѳннәр һәм: «Кысыр хатыннар, әле бала тудырмаган карыннар һәм бала имезмәгән имчәкләр бәхетле!» – дип әйтерләр.