Книга От Иоанна Cтих 8 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

От Иоанна Яңа Гаһед

Яңа Гаһед

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

Откровение

← Предыдущая

От Иоанна

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Фарисейләр Гайсәнең Яхъя пәйгамбәргә караганда күбрәк шәкертләр җыюы һәм аларны суга чумдыруы турында ишеттеләр,

хәлбуки, кешеләрне Гайсә Үзе түгел, бәлки шәкертләре суга чумдыра иде.

Бу турыда белгәннән соң, Гайсә, Яһүдияне калдырып, тагын Гәлиләягә китте.

Аңа Самарея ѳлкәсе аша үтәргә туры килде.

Самареядә, Ягъкуб үзенең улы Йосыфка биргән җир биләмәсенә якын урнашкан Сухар дигән шәһәрдә,

Ягъкуб коесы бар иде. Юлда арыган Гайсә шул кое янына килеп утырды. Кѳн урталары иде.

Шәкертләре ризык сатып алу ѳчен шәһәргә киткәч, су алырга дип, бер Самарея хатыны килде. Гайсә аңа:– Миңа эчәргә бирче, – диде.

Шәкертләре ризык сатып алу ѳчен шәһәргә киткәч, су алырга дип, бер Самарея хатыны килде. Гайсә аңа:– Миңа эчәргә бирче, – диде.

Параллельные места

От Иоанна 4:5

От Иоанна 4:39

Самареядә, Ягъкуб үзенең улы Йосыфка биргән җир биләмәсенә якын урнашкан Сухар дигән шәһәрдә, «Кылган эшләремнең бѳтенесен әйтеп бирде», – дип шаһитлек иткән хатынның сүзен ишеткәч, әлеге шәһәрдәге самареялеләрнең күбесе Гайсәгә иман китерде.

Хатын исә:– Ничек итеп Син, яһүд була торып, миннән, Самарея хатыныннан, эчәргә сорыйсың? – диде.Ул бу сүзләрне яһүдләр самареялеләр белән аралашмаганга күрә әйтте.

Гайсә аңа болай җавап бирде:– Аллаһының бүләген белсәң һәм синнән: «Миңа эчәргә бирче», – дип сораучының кем икәнен белсәң, син үзең Аннан сорар идең, һәм Ул сиңа тереклек суы бирер иде.

Хатын Аңа әйтте:– Әфәндем! Синең чумырып алырга бернәрсәң дә юк, ә кое тирән. Син ул тереклек суын кайдан алырсың икән?

Бу коены безгә Ягъкуб атабыз биргән: үзе дә, балалары да, мал-туарлары да шушы коедан эчкәннәр. Син Ягъкуб атабыздан да бѳегрәкме әллә?

Гайсә аңа җавап биреп әйтте:– Бу суны эчкән һәркем янә сусар,

ә Мин бирәчәк суны эчкән кеше һичкайчан сусамас. Мин биргән су аңарда мәңгелек тормышка ага торган чишмәгә әвереләчәк.

Хатын Аңа:– Әфәндем! Миңа шул суны бирче, аннан мин сусамас идем һәм су алыр ѳчен монда килеп йѳрмәс идем, – диде.

– Бар, иреңне чакырып кил, – диде аңа Гайсә.

Хатын исә:– Минем ирем юк, – дип җавап бирде.Гайсә аңа:– Ирем юк, дип син дѳресен әйттең,

чѳнки синең биш ирең булган, ә инде хәзергесе сиңа ир түгел. Син моны дѳрес әйттең, – диде.

– Әфәндем! Күрәм, Син пәйгамбәрсең.

Безнең ата-бабаларыбыз Аллаһыга бу тауда табынганнар, ә сез яһүдләр, кешеләр табына торган урын Иерусалимда булырга тиеш, дип әйтәсез, – диде Аңа хатын.

Гайсә әйтте:– Ханым, ышан сүземә, вакыт җитә: Атага табынуыгыз бу тауда да, Иерусалимда да булмаячак.

Сез кемгә табынуыгызны белмисез, ә без кемгә табынуыбызны беләбез, чѳнки котылу яһүдләрдән килә.

Әмма вакыт җитә, һәм килеп тә җитте инде, ул вакытта чын күңелдән табынучылар Атага рух вә хакыйкать белән табынырлар, чѳнки Ата шундый табынучыларны эзли.

Аллаһы Ул – Рух, һәм Аңа табынучылар рух вә хакыйкать белән табынырга тиешләр.

Хатын Аңа:– Мәсихнең (Май сѳртелгән Затның) киләчәген беләм. Ул, килгәч, безгә бѳтенесен аңлатып бирер, – диде.

Гайсә аңа:– Синең белән сѳйләшүче Мин – ул Үзе, – диде.

Шул вакыт әйләнеп кайткан шәкертләре, Аның хатын белән сѳйләшеп торуын күреп, гаҗәпләнделәр, әмма берсе дә: «Син аңардан нәрсә сорыйсың?» – яки: «Бу хатын белән нәрсә турында сѳйләшәсең?» – дип сорамады.

Хатын, су чүлмәген калдырып, шәһәргә китте һәм андагы кешеләргә:

– Барып карагыз әле, кылган эшләремнең бѳтенесен әйтеп биргән Кешене күрерсез; Ул Мәсих түгелме икән? – диде.

Һәм кешеләр, шәһәрдән чыгып, Гайсә янына киттеләр.

Ул арада шәкертләре Аны:– Остаз! Ашап ал инде, – дип кыстарга керештеләр.

Гайсә аларга:– Минем сез белми торган ризыгым бар, – диде.

Шәкертләре үзара:– Әллә Аңа берәрсе ашарга китерде микән? – диештеләр.

Гайсә аларга әйтте:– Минем ризыгым – Мине Җибәрүченең ихтыярын үтәү һәм Аның эшен тѳгәлләү.

Сез: «Тагын дүрт айдан урак ѳсте җитәчәк», – дисез түгелме? Ә Мин сезгә әйтәм: әйбәтләп карагыз, игеннәр агарып уракка ѳлгергән инде.

Уракчы эш хакы ала һәм мәңгелек тормыш ѳчен уңыш җыя. Шуңа күрә, чәчүче белән уручы бергә куана.

Шулай итеп, бу очракка: «Берсе чәчә, ә икенчесе ура», – дигән әйтем туры килә.

Мин сезне үзегез үстермәгәнне урырга җибәрдем, анда башкалар эшләгән иде, ә сез аларның хезмәт уңышын җыясыз.

«Кылган эшләремнең бѳтенесен әйтеп бирде», – дип шаһитлек иткән хатынның сүзен ишеткәч, әлеге шәһәрдәге самареялеләрнең күбесе Гайсәгә иман китерде.

Шунлыктан, самареялеләр Аның янына килеп, Аңардан үзләре янында калуын үтенеп сорадылар һәм Ул анда ике кѳнгә калды.

Аның сүзләрен ишетеп, тагын да күбрәк кеше Аңа иман китерде,

ә теге хатынга исә:– Без инде синең сүзләреңнән түгел, бәлки Аның сүзләрен үзебез ишетеп һәм Аның чыннан да дѳньяны Коткаручы Мәсих икәнен белеп, Аңа ышанабыз, – диделәр.

Ике кѳн үткәч, Гайсә бу шәһәрдән Гәлиләягә китте.

«Пәйгамбәрне үз илендә ихтирам итмиләр», – дип, Гайсә Үзе үк шаһитлек биргән иде.

Ул Гәлиләягә килгәч, Иерусалимдагы бәйрәмдә гәлиләялеләр дә катнашканга, бәйрәм кѳннәрендә Гайсә эшләгән барлык эшләрне күргәнлектән, Аны бик теләп кабул иттеләр.

Шуннан соң Гайсә яңадан теге чакта суны шәрабка әйләндергән урынга – Гәлиләянең Кәна шәһәренә килде. Кәпәрнаумда бер сарай әһеле һәм аның авыру улы бар иде.

Сарай әһеле, Гайсәнең Яһүдиядән Гәлиләягә килгәнен ишетеп, Аның янына китте. Ул Гайсәдән, үзләре йортына барып, үлем түшәгендә яткан улын савыктыруын ялварып сорады.

– Илаһи билгеләр һәм могҗизалар күрмәсәгез, сез бит ышанмаячаксыз, – диде аңа Гайсә.

Сарай әһеле Аңа:– Әфәндем! Балам үлгәнче килә күр инде, – диде.

Гайсә исә:– Бар, ѳеңә кайт, синең улың савыкты, – диде.Сарай әһеле, Гайсәнең сүзенә ышанып, кайтып китте.

Кайтышлый хезмәтчеләре очрап:– Улың савыкты, – диделәр.

– Аңа кайсы сәгатьтә хәл керде? – дигән соравына, алар аңа:– Кичә кѳндезге сәгать берләрдә бизгәк аннан китте, – дип җавап бирделәр.

Гайсәнең «Улың савыкты» дигән сүзләренең нәкъ шул сәгатьтә әйтелгәнен аңлагач, әти кеше үзе дә, аның йортындагыларның барысы да Гайсәгә иман китерделәр.

Бу Гайсәнең Яһүдиядән Гәлиләягә килгәч күрсәткән икенче могҗизалы галәмәте иде.

← Предыдущая

От Иоанна

Следующая →

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Выбор основного перевода