Мин Үземнән Үзем бернәрсә эшли алмыйм. Ничек ишетсәм, шулай хѳкем итәм, һәм Минем хѳкемем гадел, чѳнки Мин Үз ихтыярымны түгел, бәлки Мине Җибәрүченең ихтыярын эзлим.
Әмма Минем шаһитлегем Яхъяныкыннан зуррак: Мин Атаның тѳгәлләргә дип Миңа биргән эшләрен башкарам. Мин эшләгән шул эшләр Мине Атам җибәргән булуына шаһитлек бирәләр.
чѳнки Мин Үз ихтыярымны түгел, бәлки Мине җибәргән Атам ихтыярын башкару ѳчен күктән иңдем.
Син тапшырган эшләрне башкарып чыгып, Мин Сине җирдә данладым.
Гайсә серкәне татыгач:– Чынга ашты! – диде һәм, башын иеп, җан бирде.