Берегез дә үзен-үзе алдамасын. Кайберегез бу заманда үзен акыл иясе дип санаса, акыл иясе булу ѳчен, ул акылсыз булсын.
Пәйгамбәрлек итүләр тукталыр, телләр тынар һәм белем юкка чыгар, әмма мәхәббәт беркайчан да бетмәс.
Безнең белемебез дә, пәйгамбәрлек итүебез дә ѳлешчә генә бит.
Хәзер без, тонык кѳзге аркылы карагандай, чагылыш кына күрәбез, ә инде ул вакытта, турыдан-туры йѳзгә-йѳз күрәчәкбез. Минем белемем хәзер ѳлешчә, ә инде ул вакытта, Аллаһы мине ничек тулы белә, мин дә тулысынча беләчәкмен.
Чынлыкта исә, һичкем булмыйча, үзен зурга санаучы кеше үз-үзен алдый.
ул тәкәббер, һичнәрсә белми, әмма бәхәсләшергә һәм сүз кѳрәштерергә һәвәслек белән агуланган була, һәм болардан кѳнчелек, низаг, хурлау, мәкерле шикләнү килеп чыга,