Кайберәүләрнең иманы аңа һәртѳрле ризыкны ашарга рѳхсәт итә, ә башка берәү, иманда зәгыйфь булганга, фәкать яшелчәләр генә ашый.
Ит ашамау, шәраб эчмәү һәм имандашыңны рәнҗетерлек яки вәсвәсәгә тѳшерерлек яисә аның хәлсезләнүенә сәбәп булырлык һичнәрсә эшләмәү яхшы.
Зәгыйфьләрне Аллаһыга китерим дип, зәгыйфьләргә зәгыйфь кебек булдым. Ничек кенә булмасын, кайберләрен генә булса да коткарыйм дип, мин барысына үзләре кебек булдым.
Һәр зәгыйфь янында мин дә зәгыйфьләнмимме? Кемдер берәүне вәсвәсәгә тѳшерсә, аның ѳчен ачу белән янмыйммы?