Сувланы уьстюнде тахында олтургъан эди Раббибиз, гьар даим де пача болуп тахында олтуруп турар Раббибиз.
Муъминлик булан адилликдир тахынгны кюрчюсю. Зор сююв булан аминликдир алдынг булан юрюйген Сени.
Сен бусанг гьар даим де бар болуп турасан, Раббим; наслудан наслугъа эсгерип юрюп туралар Сени де.
Ёкъ болуп къалар шолар, амма гьар даим де бар болуп турарсан Сен. Уьстюне гиеген абадай эсгиленип къалар шолар. Опуракъ йимик алышдырарсан Сен шоланы – алышынып къалар шолар да.
Кёклердедир Раббибиз Оьзюню тахын салгъаны, Олдур бары да затланы уьстюнде гьакимлик этип турагъан да.