Раббибиз Нугьгъа булай дей: – Агьлюнгню де алып, гемеге гир. Неге тюгюл, гьали яшап турагъанланы арасында Мени алдымда биргине-бир сен муъмин экенингни гёрюп тураман.
Гьалиге гёрюнмейген, тек гележекде болажакъ затны гьакъында Аллагь Нугьгъа буварыв этгенде, иманыны яхшылыгъындан буварывгъа тынглап, о уьюндегилерин къутгъармакъ учун, геме къурду. Натижада Нугь гюнагьлы дюньягъа дуван этди, оьзю буса иман булан берилеген муъминликни вариси болуп токътады.
О бырынгъы дюньягъа да рагьму этмеди. Амма имансызланы дюньясына сув алыв йиберген заманда, гьакъ герти ёлну билдиреген Нугьну ва ону булан бирге дагъы да етти адамны къутгъарды.
Матушалагь тувгъан сонг, Гьаногь уьч юз йыл яшай. Ону яшаву Аллагь булан бола. Ону дагъы да уланлары ва къызлары бола.