Шо къатын уланны тутуп йиберип, оьпдю де ва бир де уялмагъан кюйде:
«Негетимни кюте туруп, мен бугюн къурбан этдим, мени тюрлю ашларым да бар.
Шо саялы да, сени тапмакъ учун, алдынга чыкъгъанман, муна тапма да тапдым.
Мен тёшек-орнумну тап-таза шаршавлар, Мисриден гелтирилген тюрлю къумачлар яйып онгаргъанман.
Ятывумну атир, юз йыллыкъ отну, киннамонну ийислеринден толтургъанман.
Гир, эртен болгъунча кеп чегип турайыкъ, бир-бирибизден къанып къалайыкъ.
Неге тюгюл де, уьйде эрим ёкъ, о йыракъгъа сапар чыкъгъан.
О кёп акъча алып чыкъгъан, айны толгъан заманы болгъунча тюгюл уьйге къайтмажакъ».
Татли тили булан къатын уланны башын чырмады, гьавасландырды.
Шоссагьат улан ону артына тюшдю. О оьзюн сойма алып барагъан бугъадай, гьавчу онгаргъан тузакъгъа тюше турагъан, тюшген сонг буса бавуруна окъ батажакъ къубагийикдей, жанын къурбан этежегин билме де билмейли торгъа багъып учуп барагъан къушдай эди.
Шоссагьат улан ону артына тюшдю. О оьзюн сойма алып барагъан бугъадай, гьавчу онгаргъан тузакъгъа тюше турагъан, тюшген сонг буса бавуруна окъ батажакъ къубагийикдей, жанын къурбан этежегин билме де билмейли торгъа багъып учуп барагъан къушдай эди.
Гьали буса магъа тынглагъыз, балаларым, мени сёзлериме къулакъ асыгъыз.
Пасат юрюйген къатынгъа башыгъызны чырмама къоймагъыз, ону артына тюшюп къалмагъыз.