Мен даим сени булан болуп туражакъман. Сен къайда барсанг да, Мен сени къоруп сакълап туражакъман. Сени бу уьлкеге къайтарып гелтирежекмен. Мен сени къоюп къоймажакъман, ваъда этген бары да затымны яшавгъа чыгъаражакъман.
Якъуб булай ант эте: – Эгер де Аллагь мени якълай туруп, магъа аш да, опуракъ да берип, мени булан ёлда болуп турса,
мен де парахат кюйде атамны уьюне къайтсам, Рабби мени Аллагьым болажакъ.
Мен салгъан сыйлы таш Аллагьгъа сужда этеген ер болуп токътажакъ, Сен берген бары да затдан он пайдан бир пайын Сагъа берип туражакъман.
Шо заман Раббибиз де Якъубгъа: – Ватанынга, къардашларынгны ягъына къайт. Мен сени булан болуп туражакъман, – дей.
Эгер мени булан атамны Аллагьы – Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Къоркъуву болмагъан эди буса, сен мени гьеч бир затсыз ёлума салажакъ эдинг. Тек Аллагь мени языкълыгъымны, тёкген къыйынларымны гёрюп тура: бу гече Оьзю мени янымны тутду!
Якъубну уллу къоркъув ва гьалеклик къуршап ала. О адамларын, гьайван-малын, тюелерин эки къонушгъа бёле.
оьзю янгыз къала. Шонда гелип ону булан Бирев ябушма башлай ва ону булан танг къатгъанча ябушуп тура.