Хорну ёлбашчысына. Давутну йыры. Раббим! Ахтарып къарагъансандыр Сен мени, таныма да таныйсандыр мени.
Олтургъанымны да, тургъанымны да билип турасандыр Сен. Арекденокъ да билип турасандыр ойларымны мени.
Юрюй бусам да, ял ала бусам да, Сенсендир айланамны къуршап алгъан, бары да ёлларым да белгилидир Сагъа.
Авзумдан сёз чыгъып битгенче де, Сагъа белгили болуп къаладыр шо, Раббим.
Сенсендир артымдан да, алдымдан да сакълап турагъан мени, Сенсендир уьстюме къолунгну салагъан да.
Тамашадыр мени учун шолай билиминг Сени, мени англавумдан оьрдедир шо, гьеч тюшюнюп болмасман дагъы мен шогъар.
Къайда гетип боларман Сени Ругьунгдан, къайда къачып боларман Сен бар ерден де?
Кёклеге чыгъып гетсем де, шондасандыр Сен, ахыратгъа гирип гетсем де, шонда да барсандыр Сен.
Тангны къанатлары булан гюнчыгъышгъа багъып учуп гетсем де, денгизни артында гюн батагъан ерлерде яшажакъ болсам да,
Шонда да мени алып юрюп турар къолунг Сени, мени тутуп сакълап турар онг къолунг Сени.
«Къарангылыкъ яшырып къойсун мени, айланамдагъы ярыкъ да гечеге айланып къалсын», – деп айтарманмы дагъы мен?
Къарангылыкъ да яшырып болмас дагъы Сенден, гюндюз йимик ярыкъдыр гече де, ярыкъ йимикдир къарангылыкъ да.