Лутну гюнлеринде де шолай болгъан: инсанлар ашап, ичип, сатып-алып, чачып, уьй къуруп тургъанлар.
Кёкден бирдагъы башгъа тавуш эшитдим. О булай айтды: – Гьей Мени халкъым! Ону гюнагьларына ортакъчы болмас учун, огъар гележек балагьлагъа тюшмес учун, ондан чыгъып тай!