Сен неге менен жүзіңді бұрып әкетесің, уа, Тәңірім? Мені неге жауың деп есептейсің?
Аяғымды бұғаулап, барлық жүрген жолдарымды бақылайсың, ізімнен ешбір қалмайсың.
Сен қазір әр қадамымды санап келсең де, енді қайтып маған күнә жасай ма екен деп мұқият бақыламас едің.
Ол маған өз қаһарын тұтатып, мені қас жауындай есептейді.
Бар іс-әрекетімді көріп, басқан қадамдарымның бәрін де Ол бағалайды емес пе?